دعا و توسل در رمضان
تیرماه سال ۶۰برابربااولین ماه مبارک رمضان دردوران اسارت بود.حس وحال معنوی خاصی بین بچه هادراردوگاه موصل یک قدیم ( موصل دو) حاکم بود.باهمه محدودیتها ومحرومیتهاکم کم خودرابرای احیاء شب های قدرآماده می کردیم.وارد است که دعای جوشن کبیررادرشبهای قدرمی خوانندتاازبلایا ومعاصی دورباشند.چون به منابع دعایی دسترسی نداشتیم پس ازمشورت بایکی ازعزیزان روحانی،به این فکرافتادم که حداقل قسمتهایی ازآن دعا رابازخوانی ذهنی کرده وبرروی کاغذ بیاورم.شایدازثواب وبهره معنوی آن شبهای سرنوشت ساز،چیزی عاید حقیرشود.ابتدا برای آسانی کار،نکاتی راترسیم کردم.مثلا：
-هرفصل،شامل ده اسم ازاسمهای خداونداست که به شکل کلمه یاعبارت وجمله می آید.
-هرچهارفصل یکبار،آغازش با"اللهم انی اسألک ..." می آید وسپس ده اسم خداوند غالبا بایک وزن وچندحرف مشترک مثل یاراشد یاواحد یاحامدیاشاهد یاماجد یا.....
سپس بایاری جستن ازخدای متعال ورعایت آن نکات،کارراشروع کردم.بعضی موقع هاحدود یک تا دوساعت درگوشه ای می نشستم وعبارات دعایی که درخاطرم بود برزبان می آوردم وتکرارمی کردم .وقتی بجایی می رسیدکه ازنظرمعنایی ووزن ،بدل می نشست بلافاصله یادداشت می کردم.
خوشبختانه بعدازیکی دوروز باآن حال معنوی وخلوت گزینی،توانستم سی فصل ازاسماء الهی راتنظیم وثبت کنم.آن رابه مسؤول فرهنگی اردوگاه ارائه کردم تا به سمع ونظرروحانی ورهبراردوگاه برساند.بارفع یکی دواشکال اعرابی وجابجایی اسمها،موردتأییدواقع شد وهمانروز نمایندگان فرهنگی آسایشگاه ها اقدام به رونوشت برداری کردندتادرشبهای قدراستفاده کنند.خوشحال شدم وبه این نتیجه رسیدم " دراسارت که عرصه مقاومت همراه بانبودامکانات است می تواندزمینه سازرشد استعدادهای نهفته باشدودرجهت بروز توانمندیها،خودباوری تقویت شود." التماس دعا
راوی حاج محمد باقر نجفیان مقدم
- ۰۱/۰۱/۱۶