به بهانه عید سعید فطر- عید در اسارت

           

     

عیدسعیدفطر:

            بعدازظهرآخرین روزماه رمضان سال 63 عراقی هاگفتند:((چون فرداروزعیداست وماوشما30 روزروزه گرفته ایم !فردابه شماحلوا خواهیم داد))صبح روزعیدمقداری حلوابه همراه صبحانه به مادادند، بچه هابه آرامی به یکدیگرتبریک می گفتندوآرزومی کردندکه سال آینده عیدفطررادرکنارخانوادهایشان جشن بگیرندوهمگی ازخداوندقبولی اعمال وپیروزی رزم آوران سپاه نورراطلب می کردند.به علت فشارهای شدیدوبرخوردهای خشونت باردشمن درآن سال هیچ مراسم خاصی دراردوگاه برگزارنشدوتنهاتفاوت روزعیدبا روزهای دیگراین بودکه آن روزصبحانه خوردیم ودیگرروزه نبودیم، عراقی هادرصبح روزعیدهم به بهانه های گوناگون بچه ها را زدند وهمان ((منش همیشگی خودرادراین عیدمذهبی ودینی دوباره تکرارکردند،اگرچه رادیووتلویزیون عراق دراین روزجشن های مفصلی رابه نمایش گذاشت که به اعیادمذهبی هیچ شباهتی نداشت .اماسربازان شادی خودرابااذیت وآزاربچه هاابرازمی کردند.آن روزازصبح تابعدازظهراتفاق خاصی نیفتاداماهنگام آماربعد ازظهرنایب ضابط پلنگی مسئولین آسایشگاه هارابه وسط اردوگاه فراخواند وازآنها خواست که هنگام آمارحلول عیدسعیدفطررابه افسر اردوگاه تبریک بگویند. اوگفت وقتی که افسراردوگاه برای آمارآمد شماهمگی بایدبگویید ((عیدکم مبارک سیدی))ماازاین کارکراهت داشتیم ولی اسارت بودوبسیاری ازکارهاازروی میل انجام نمی گرفت افسراردوگاه که به تازگی فرمانده شده بودبالباس های منظم ویک باندقرمزکه به دور بازویش بسته شده بودوروی آن بانددوحرف اختصاری ((ا.ع))[1]به چشم می خورددرحالی که چوب قانون دردست داشت وارداردوگاه شد.به نظرمی آمدکه ازنظرخشونت نسبت به افسرقبلی چاشنی کمتری داشته باشد.بچه هادرهنگام آماربه اوتبریک گفتندواونیزپاسخ داد:((عیدکم مبارک))وبعداز شیرینی حلوای صبح پرسید. که باعث نده ما شدوجمله ای هم گفت که مضمونش این بودانشاءالله سال آینده باپایان گرفتن جنگ شمابه کنارخانواده هایتان برگردید.اولین باربودکه یک افسرعراقی چنین سخنی را ولوبه ظاهربیان می کرد.افسرخشن قبلی تاحدودیک سال بعد دیگردراردوگاه دیده نشد.این افسراگرچه ازنظرعقل منطق بهره ی زیادی نداشت ولی به هرحال ازآن یکی کمی بهتربود. روز عید فطرنیزبه پایان رسیدورمضانی سخت وطاقت فرساسپری شدو ماآرزومی کردیم که بعدازتحمل این سختی هاخداوندروزه ی ماراقبول کند.چرخ زندگی می چرخیدواسارت راه پرمخاطره ی خودراطی می کرد.      

نقل از کتاب سال های اسارت اثر محمد جواد اسکافی

 

 

 

---

1- (الف) آن به معنی :انضباط و(عین )آن به معنی عسکری است.

 

 

 

 

عید بندگی مبارک

           

 

عید سعید فطر بر همه مومنین مبارک باد

شهدای اردیبهشت بهبهان(6)

بی شک شبیه کوچه ی ما، کوچه های عرش

از نام پر شکوه تو زیور گرفته است

 

 

 

شهید محمد رضا شیرو تولد 41/9/10

شهادت 61/2/19خرمشهر

شهید غلامحسین فخری تولد 34/4/6

شهادت 61/2/17 خرمشهر  ارتش

شهیدسیف الله گنجور تولد 43/9/16

شهادت 61/2/17  دارخوین

شهید رحمان طیبی تولد  42/6/29

شهادت 63/2/17 مجنون  ارتش

دارالمومنین بهبهان بیش از 1100 شهید تقدیم اسلام و انقلاب نمود

روحشان شاد و یادشان گرامی باد

شهدای اردیبهشت ماه بهبهان(5)

 قال امیرالمومنین علیه السلام

ان افضل الموت القتل، والذی نفسی بیده لالف ضربه بالسیف اهون علی من میته علی فراش.

حضرت علی علیه السلام فرمود :

 شهادت بهترین مرگ است و سوگند به خدایی که جانم در دست اوست، هزار ضربه شمشیر آسانتر است بر من از مرگ در بستر.

           

 

   

شهید علی محمد زارعی تولد 38/2/18       شهید رضا داستارمتولد40/6/11

شهادت61/2/16محل شهادت غرب کارون   تاریخ شهادت61/2/15محل شهادت دارخوین

    

شهید احمد ویسی متولد41/1/6              شهیدعبدالرحیم صفایی مقدم متولد41/8/10                                           

شهادت 61/2/15محل شهادت فکه          شهادت 61/2/16محل شهادت خرمشهر 

 

دارالمومنین بهبهان بیش از 1100 شهید تقدیم اسلام و انقلاب نمود

روحشان شاد و یادشان گرامی باد

رمضان در اسارت شب های قدر

 

شب های قدر در اسارت

در شب 21 رمضان که شب جمعه هم بود گویا سرگرد عراقی به سربازان خود دستور داده بود که شبانه وارد آسایشگاه‌ها شوند و مخالفین را برای شکنجه بیرون آورند. آن شب در تمامی آسایشگاه‌ها نخست مراسم دعای کمیل برقرار بود در حالی که تازه مراسم دعا تمام شده بود و بچه‌ها خودشان را برای مراسم دعای جوشن کبیر آماده می‌کردند. تعداد زیادی از سربازان وارد اردوگاه شدند. یک افسر عراقی نیز همراه آن‌ها بود. سربازان یکسره به طرف آسایشگاه 10 رفتند و به دستور آن افسر در را باز کردند و وارد آسایشگاه شدند. ورود شبانه به آسایشگاه در تمامی طول اسارت به ندرت انجام می‌شد زیرا عراقی‌ها کلاً از شب وحشت عجیبی داشتند. حتی اگر کسی به شدت بیمار می‌شد برای بردن او به درمانگاه مشکلات زیادی وجود داشت. اما آن شب مسئلة مراسم شب احیا برای فرمانده تازه وارد عراقی امری غیرقابل تحمل بود لذا چنین دستوری را صادر کرد. سربازان وارد آسایشگاه 10 شدند و پنج نفر از بچه‌ها منجمله آقایان ابوالقاسم محسنی و رامین تراز را که هر دو از بچه‌های بهبهان بودند، از آسایشگاه بیرون آورده و به پشت درب ورودی اردوگاه که مقر عراقی‌ها بود بردند. چشم‌های آن‌ها را بستند و آن طوری که آقای محسنی می‌گفت: «خود سرگرد مزاحم ــ که در آن شب با دشداش عربی در اتاق بود ــ با کابل بچه‌ها را می‌زد» البته ضرب و شتم از کنار آسایشگاه شروع شد اما اصل شکنجه در اتاق مخصوص بود. به دستور سرگرد بچه‌ها را در حالی که چشم‌هایشان بسته بود از یک چوب بلند آویزان کردند به طوری که در بعضی مواقع فک آن‌ها با زمین تماس کوچکی پیدا می‌کرد. آن‌گاه سرگرد مزاحم گاهی خودش کابل را به دست می‌گرفت و بر پاهای آن‌ها می‌کوبید و گاهی به سربازان دستور می‌داد. 

اقای ابواقاسم محسنی می‌گفت: «ما زمانی از زیر شکنجه رهایی پیدا کردیم که چند نفر دیگر را برای شکنجه آوردند!!!» عراقی‌ها بعد از آسایشگاه 10 به سراغ سایر آسایشگاه‌ها رفتند و از هر آسایشگاه چند نفر را به عنوان سهمیه برای شکنجه بیرون بردند. برای مثال وقتی بچه‌های‌ آسایشگاه 11 وضعیت بچه‌های 10 را دیدند مراسم را موقتاً تعطیل کردند اما در همان حال که مراسم تعطیل بود سربازان وارد آسایشگاه شدند و چند نفر را انتخاب نمودند و برای شکنجه بیرون آوردند. بعد از این که کار سربازان با آسایشگاه‌های 8 تا 14 به پایان رسید به سمت دیگر اردوگاه آمدند. در آسایشگاه ما هنوز مراسم دعا برقرار بود سربازان در را گشودند و وارد شدند و تعدادی را در همان آسایشگاه به باد کتک گرفتند و چند نفر را با خود بردند از جمله آقای سیدیعقوب که در آن شب مصیبت نیز خوانده بود اما بعد از رفتن آن‌ها مراسم تعطیل نشد گویا در آن شب هیچ کدام از دو طرف قصد عقب‌نشینی نداشت تمامی آسایشگاه‌ها سهمیة خود را برای دریافت کابل‌‌های عراقی تقدیم کردند جنگ و گریز تا حوالی سحر‌گاه ادامه پیدا کرد. بچه‌های آسایشگاه ما را حوالی نیمه شب از شکنجه‌گاه آوردند و چقدر زیباست شلاقی که به‌ خاطر عزاداری مولای موحدان بر پیکر انسان فرود آید. با وجود تمام محدودیت‌ها و اذیت و آزارهای سربازان احساس همة ما در آن شب این بود که امیرالمؤمنین هنوز هم مظلوم است و ما باید بر این مظلومیت او بگرییم. چگونه است که پس از 1400 سال هنوز نام علی و گریه بر علی بر اندام ستمگران لرزه می‌افکند گویا هنوز بنی‌امیه و بنی‌عباس بر بلاد اسلامی حاکم هستند و هنوز محبان علی باید در زیر شکنجه‌ها جان دهند تا عشق به مولای خود را تفسیر کنند. به هر حال مراسم احیای شب 21 رمضان نیز به پایان رسید در این شب علاوه بر مراسم دعا و نیایش بچه‌ها اقدام به خواندن نماز صد رکعتی نیز  خوانده شد.

نقل از کتاب سال های اسارت اثر محمد جواد اسکافی

رمضان در کلام رهبر معظم انقلاب(4)

 

 

                   

 

شب قدر را قدر بدانید و آن را به دعا و توجه و تفکر و تامل در آیات خلقت و تامل در سرنوشت انسان و آنچه که خدای متعال از انسان خواسته است و بی‌اعتباری این زندگی مادی و این‌که همه‌ی این چیزهایی که می‌بینید، مقدمه‌ی آن عالمی است که لحظه‌ی جان دادن، دروازه‌ی آن عالم است، بگذرانید.

قدر لیله‌القدر را باید دانست، ساعات آن را باید مغتنم شمرد و کاری کرد که ان‌شاالله قلم تقدیر الهی در شبهای قدر برای کشور عزیز و آحاد ملت ما تقدیری آن‌چنان که شایسته‌ی مردم مومن و عزیز ماست، رقم بزند.

 

شهدای اردیبهشت ماه بهبهان (4)

    زنده نگهداشتن یاد شهدای انقلاب باعث تداوم حرکت انقلاب است :مقام معظم رهبری

 

                                               

  شهید فرشاد نوریان متولد 42/6/15        شهید جعفر نیک رو متولد44/1/3شهادت 61/2/10

شهادت 61/2/11غرب کشور-ارتشی           محل شهادت خرمشهر بسیج

 

   

شعید علیرضا معتقد متولد46/1/1                 شهید سید مصطفی رضوی متولد 42/1/1

شهادت61/2/10محل شهادت دارخوین           شهادت 61/2/12 

 

 

دارالمومنین بهبهان بیش از 1100 شهید تقدیم اسلام و انقلاب کرد

روحشان شاد و یادشان گرامی باد

رمضان در اسارت(6)

       

 

    

دعا و توسل در رمضان  

تیرماه سال ۶۰برابربااولین ماه مبارک رمضان دردوران اسارت بود.حس وحال معنوی خاصی بین بچه هادراردوگاه موصل یک قدیم ( موصل دو) حاکم بود.باهمه محدودیتها ومحرومیتهاکم کم خودرابرای احیاء شب های قدرآماده می کردیم.وارد است که دعای جوشن کبیررادرشبهای قدرمی خوانندتاازبلایا ومعاصی دورباشند.چون به منابع دعایی دسترسی نداشتیم پس ازمشورت بایکی ازعزیزان روحانی،به این فکرافتادم که حداقل قسمتهایی ازآن دعا رابازخوانی ذهنی کرده وبرروی کاغذ بیاورم.شایدازثواب وبهره معنوی آن شبهای سرنوشت ساز،چیزی عاید حقیرشود.ابتدا برای آسانی کار،نکاتی راترسیم کردم.مثلا：

-هرفصل،شامل ده اسم ازاسمهای خداونداست که  به شکل کلمه یاعبارت وجمله می آید.

-هرچهارفصل یکبار،آغازش با"اللهم انی اسألک ..." می آید وسپس ده اسم خداوند غالبا بایک وزن وچندحرف مشترک مثل یاراشد یاواحد یاحامدیاشاهد یاماجد یا.....

سپس بایاری جستن ازخدای متعال ورعایت آن نکات،کارراشروع کردم.بعضی موقع هاحدود یک تا دوساعت درگوشه ای می نشستم وعبارات دعایی که درخاطرم بود برزبان می آوردم وتکرارمی کردم .وقتی بجایی می رسیدکه ازنظرمعنایی ووزن ،بدل می نشست بلافاصله یادداشت می کردم.

خوشبختانه بعدازیکی دوروز باآن حال معنوی وخلوت گزینی،توانستم سی فصل ازاسماء الهی راتنظیم وثبت کنم.آن رابه مسؤول فرهنگی اردوگاه ارائه کردم تا به سمع ونظرروحانی ورهبراردوگاه برساند.بارفع یکی دواشکال اعرابی وجابجایی اسمها،موردتأییدواقع شد وهمانروز نمایندگان فرهنگی آسایشگاه ها اقدام به رونوشت برداری کردندتادرشبهای قدراستفاده کنند.خوشحال شدم وبه این نتیجه رسیدم " دراسارت که عرصه مقاومت همراه بانبودامکانات  است می تواندزمینه سازرشد استعدادهای نهفته باشدودرجهت بروز توانمندیها،خودباوری تقویت شود." التماس دعا

راوی حاج محمد باقر نجفیان

 

رمضان در کلام امام خمینی (3)

 

 

- از همه بالاتر این است که انسان خودش را اصلاح کند در ماه رمضان، ما محتاج به اصلاح هستیم، محتاج به تهذیب نفس هستیم، تا آن دم آخر ما محتاجیم. پیغمبرها هم محتاجند. انبیای بزرگ هم محتاجند، منتها آنها احتیاج خودشان را فهمیده اند و دنبالش عمل کرده اند و ما از باب اینکه حجاب داریم نتوانستیم بفهمیم و به تکالیف خوامان عمل نکردیم. امیدوارم که ان شاءالله این ماه مبارک رمضان به همه شما مبارک باشد و مبارک بودن به این است که بنابراین بگذارید که به تکالیف خدا عمل کنید.(صحیفه امام؛ جلد 18، خرداد 1363)

کمک مومنانه هیات آزادگان بهبهان به نیازمندان

به مناسبات میلاد با سعادت کریم اهل بیت امام حسن مجتبی علیه السلام ،هیات آزادگان بهبهان در اقدامی خداپسندانه با جمع آوری بیش از 60 ملیون ریال از خیرین آزاده بسته های معیشتی مناسبی را جهت اهدا به نیازمندان فراهم نمود  و در روز میلاد امام مجتبی علیه السلام آن ها را بین نیازمندان تقسیم نمود..

در پی این اقدام خداپسندانه مسوول هیات آزادگان بهبهان پیام تشکری را به شرح زیر منتشر نمود

 

والباقیاتُ الصّالحاتُ خیرٌ عندَ ربّکَ ثواباً و خیرٌ مَردّا ۷۶مریم

خیرین بزرگوار،آزادگان گرامی،

سلام علیکم،

با احترام و عرض ارادت، کار نیکوی انفاق و کمک به عزیزان موهبتی است که خداوند بزرگ هر کسی را نصیب نخواهد کرد. آنان که با روح بلند و مناعت طبع، با دل پر محبت و دستانی گشاده و بخشنده، همنوعان خود را چون خود دوست دارند و شیرینی و طعم خوش زندگی را برای دیگران نیز آرزو دارند. اینان به یقین در پیشگاه حق تعالی عزیز و گرامی اند و از بهترین پاداش برخوردارند.

شما سروران که با محبت ها و عنایت های خویش در کمک به بیماران و نیازمندان آبرومند، پیش قدم و در این راستا با تقبل هزینه هایی هیات آزادگان بهبهان را یاریگر بوده اید و هستید در نزد خداوند تعالی از مقربانید.

برخود فرض دانسته از حُسن التفات عمل نیکو شما عزیزان مراتب تقدیر و تشکر خود را اعلام نماییم و از آن کریم دانا و بصیر، خیر دنیا و آخرت شما نیکوکاران ارجمند را مسالت و در روز قیامت ماجور درگاه حضرت احدیت باشید.

هیات آزادگان بهبهان گزارشی از کمک های نقدی شما عزیزان به دوستان عزیزمان، و نیازمندان آبرومند تهیه نموده که در ادامه حضور شما سروران گرامی ارسال می گردد .    عبدالصاحب بخردی مسوول هیات آزادگان بهبهان